Kort na Jur’s overlijden had ik besloten dat ik Jur niet te veel ging missen. Anders ging hij zijn verdiende rust niet vinden.
Wel voelde ik me heel schuldig, was alles wel gedaan om dit te voorkomen? Alle scenario’s diverse keren met manlief doorgenomen. Ik voelde dat enorme verdriet en soms tikte ik dat ‘hele diepe zwarte’ aan, en daar wilde ik dan zo snel mogelijk van weg.
Dat is een tijdje gelukt.
Hoe? Door bezig te blijven en structuur te houden. Dochterlief moest naar school, dus we moesten ons – toch wel een béétje gezellig – aankleden. In het weekend uitwaaien langs het hockeyveld of visite of iets anders . Naar de begraafplaats, waar je dan toch vol ongeloof naar zijn plekje loopt.
En gelukkig konden we toen ook rekenen op veel steun van de lieve mensen om ons heen.
Iemand had gezegd: “Het verdriet wordt minder! Echt, je gaat je beter voelen”. In het begin kon ik dat niet vatten en het voelde bijna als verraad naar Jur, hoe kun je je beter gaan voelen wanneer je je kind hebt verloren?
Een half jaar na Jur’s overlijden kwam er dan toch een moment dat ik besloot in bed te blijven. Ik was zo enorm moe.
Ik weet nog dat manlief de maatschappelijk werker van het Sophia aan de lijn had en zei: “ze ligt op bed”. Toen wilde hij mij spreken en ik gaf toe dat het niet zo lekker ging. “Maar zondag moet het wel weer klaar zijn hoor!”, zei ik. “Ja, zo ken ik je weer, toch werkt het zo niet”, hoorde ik aan de andere kant.
Eigenlijk wilde ik gewoon niet aan de pijn komen, ik was aan het overleven.
Toen ik uiteindelijk de tijd nam Jur te gaan missen en het ‘zwarte gevoel’ toe te laten, ging ik het leven weer langzaam leven.
Nu weet ik wanneer ik een pauze mag nemen en kan ik ook weer enorm genieten van het leven.
Voor ons is het dus waar, het gaat beter met mij en ons gezin, goed zelfs….en Jur nemen we altijd mee 💚.
Heb jij behoefte om te praten over het gemis van jouw kind?
Of lukt praten niet en zoek je een andere manier om jouw verdriet te uiten? Ben je op zoek naar rouwbegeleiding? Neem dan contact met me op.
Liefs, Jeannette
Geef een reactie