Vroeger, toen we ‘nog’ met zijn vieren waren gingen we vaak ‘op avontuur’.
Soms voor een dag en soms voor langere tijd.
Manlief houdt van enige luxe, veel primitiever dan een stacaravan kwamen we niet. Niet heel avontuurlijk, maar het klonk zo leuk!
Na Jurs overlijden probeerden we hetzelfde te blijven doen. We hadden in de meivakantie een veelbelovende Glampinglodge in Zuid-Frankrijk geboekt.
De eerste avond bracht ik dochterlief naar bed en ik zei: ‘Nou lieffie, je hebt een heerlijk bed, Beer Valentijn en de andere knuffels liggen bij je, zelfs een eigen badkamer, dus wat wil je nog meer?’ Ze wees met haar vingertje naar het andere bed en zei zachtjes: ‘Jur mis ik daar….’
Het werd een lastige vakantie.
Ik zag bij het zwembad alleen maar broertjes en zusjes. Dochterlief die vroeger direct vriendjes maakte, bleef nu veilig bij manlief en mij.
De zon voelde ik dan wel branden daar op dat ligbedje, maar mijn gedachten gingen met mij aan de haal. Van ontspannen kwam niet veel.
In mijn hoofd schreeuwde ik: ‘Mensen hoor eens, dit klopt niet hoor, wij zo hier! We missen er een!’
De eerste buitenlandse vakantie was dus erg confronterend. Zo ver weg van de begraafplaats, familie en vrienden.
De kans is groot dat je elkaar dan kwijtraakt.
Onze kracht is wanneer de een het niet ziet zitten, de ander sterker is en zo slepen we elkaar er doorheen. En uiteraard is een van ons wel eens gefrustreerd de deur uitgelopen. Soms is het beter om elkaar even te laten er is morgen altijd weer een nieuwe dag. Dat zeiden we dan ook.
De volgende vakantie zijn we ‘veilig’ in het familie-vakantiehuisje bij zee gebleven. Op plekken waar we zo vaak met z’n vieren waren geweest, het voelde fijn 💚. Voor dochterlief hebben we afwisselend vriendjes en vriendinnetjes meegevraagd.
Het was heel erg wennen aan een leven zonder Jur 💚 ook tijdens vakanties.
Heb jij vakantie plannen?
Al ga je weg of niet, ook deze periode is anders. Waar voel jij je prettig bij? Of wil je uitzoeken waar jij je veilig bij voelt?
Liefs,
Jeannette 💚
Geef een reactie