Een bedrijfsarts die niet veel van rouw begreep en aangaf dat ik last had van ‘het lege nest syndroom’, hielp niet. De bezoeken aan hem waren puur om het ✅ ‘gesprek gevoerd’ te zetten. Ik heb geprobeerd erover met hem te praten, jammer! Wel helpend was die manager die me dan belde en zei: “werkoverleg!…

Na twee koffie-momenten ging ik na de herfstvakantie weer ‘iets’ doen bij mijn werkgever. Het was stil in huis en ik verveelde me. Ik was altijd graag op mijn werk en dat was de plek waar ik weer meer ‘gewoon’ Jeannette zou zijn. Natuurlijk nam ik mijn rouw mee naar het werk. Dan zei ik…

Acht jaar geleden zaten we aan tafel voor het avondeten, het was net als vandaag Valentijn. Jur was al tijdje aan het kwakkelen, de toenmalige huisarts kon niets vinden. Ik werd getriggerd door een ader bij z’n neus. Ik besloot toch weer te bellen. Dezelfde avond stond een buurmeisje voor de deur. Er was daar…

Ik zei mijn naam en toen stokte mijn stem, ik brak….”Rustig maar”, zei de andere kant. Het was het eerste contact met het ziekenhuis. Drie maanden daarvoor was Jur vanaf dat ziekenhuis met gillende sirene naar het Sophia overgebracht. Toen ik weer een beetje hersteld was, zei ik: “ Wat bijzonder dat jullie allemaal op…

Ik hoor wel eens van lotgenoten dat ze op de vraag ‘Hoe is het?’ een sneer geven: ‘Hoe denk je dat het is, ik heb een kind verloren??!!’ Dat hebben wij nooit gedaan, en zo’n reactie doet wat bij de ander en toch ook met jezelf. Wie weet hoe hoog de drempel was deze vraag…

Dochterlief legde een getypt briefje neer op tafel. “Dit wil ik door de microfoon zeggen bij Jur…..”. zegt ze stellig. Op dat moment zaten we de uitvaart van Jur te regelen. Nog geen 14 uur eerder waren manlief en ik vanuit het ziekenhuis uit het Noorden thuisgekomen. Kort daarna werd dochterlief door mijn broer en…